مشتیام که به سلامتی بار سفرو بستن!
خدا رو شکر امسال با اینکه فکر میکردیم اردوی مشهد مث سال گذشته برگزار نمیشه، انگار خدا قسمت کرد و امسال تازه سهمیه مون هم بیشتر کردن (که اگه بچه ها خوب نتیجه بگیرن سال بعد سهمیه مون بیشترم میشه!!!). خلاصه انگار همه چی دست به دست هم داد که همه اونایی که میخواستن برن اردو، سرشون بی کلاه نمونه و همشون عازم بشن!
من که بعد از اون ماجرای پارسال و مشکلات انتخاب بچه ها واسه اردو و تداخل آزمون سمپاد، هنوزم باور نمیکنم که مدرسه اردو رو جور کرده! حالا الان نمیدونم خوشحال باشم یا ناراحت! از یه طرف دوستان دارن میرن کیف کنن، از یه طرف به خاطر نبودنشنون مجبوریم بشینیم سر کلاس و به وقت تلف کنی دبیرا گوش بدیم! یه ذره م بهمون رحم نکردن بگن گناه دارن بقیه میرن «صفا» (اشاره غیر مستقیم!) میکنن، حداقل از بقیه امتحان نگیریم!
البته به قول معروف این چن روزه مدرسه کویته! ما که معاونمون نیست! فقط الان موندم من و اکبری چیجوری جای بقیه بچه های عقبو پر کنیم و نذاریم کلاس بیوفته دست جلوییا که نامردا هیچکدومشون نرفتن!! ولی من بهتون قول میدم همه تلاشمو بکنم که پرچمو ببرم بالا... حداقل تا زمانی که برمیگردید! موقع برگشت نیروهای تازه نفسم بیارید...
ما دیگه حرفامون رو زدیم... ولی حالا دیگه والیبالم نمیتونیم بریم! بازم شانس اوردیم ا**** نرفت مشهد... خلاصه شما برید واسه ما هم خواستید دعا کنید، خواستید دعا نکنید!!! ولی سوغاتی رو حتما بیارید! لااقل معرفت داشته باشید حتی شده واسه هرکی یه تسبیحم بیارید، بیارید! ولی بیارید!!
سفر به سلامت....